بيماري نقرس چيست؟
نقرس نوعي بيماري التهابي است که به علت تجمع و رسوب اسيد اوريک در بافت هاي بدن و بخصوص در مفاصل ايجاد مي شود. نقرس يک شکل دردناک آرتروز (ورم مفاصل) است که گاهي اوقات به اين شرايط التهاب مفصل نقرسي نيز گفته مي شود.
رايج ترين محل تشکيل نقرس در افراد در بخش کروي انگشت شست بزرگ پا است؛ با اين وجود مفاصل پا، قوزک، زانو، دست ها و آرنج نيز مي توانند تحت تاثير اين مشکل قرار گيرند. در هر حال وارد شدن آسيب به خاطر بيماري نقرس به بيش از يک يا دو مفصل بدن بطور همزمان شرايطي غير عادي و نادر محسوب مي شود.
بيماري نقرس چه کساني را گرفتار مي کند؟
شيوع بيماري نقرس در ن 9 برابر مردان است. ابتلاي مردان بيشتر بعد از دوره بلوغ بوده و بيشترين ابتلا در سنين بالاتر از 75 سال مي باشد. در ن حملات نقرس بيشتر بعد از يائسگي ايجاد مي شود.
لازم به ذکر است که به دليل جنبه هاي وراثتي نقرص، اگر والدين مبتلا به نقرس باشند، احتمال ابتلا به نقرس در فرزندان آنها 20 درصد خواهد بود.
علت و دلايل بيماري نقرس:
اگر والدين مبتلا به نقرس باشند، احتمال ابتلا به نقرس در فرزندان آنها 20 درصد خواهد بود
بيماري نقرس در نتيجه افزايش سطح اسيد اوريک در خون ايجاد مي شود. اسيد اوريک بطور طبيعي در بدن انسان توليد مي شود. در حالت عادي اين ماده در خون حل نمي شود و کليه ها آن را به عنوان بخشي از اجزاي اوره از بدن دفع مي کند.
دفع کمتر از حد لازم يا توليد بيش از حد اسيد اوريک در بدن مي تواند باعث شود سطح اين ماده در خون انسان افزايش پيدا کند. هنگامي که اين شرايط مشاهده شود، امکان تشکيل و تجمع کريستال هاي اسيد اوريک در مفاصل افزايش پيدا مي کند و اين شرايط باعث ابتلاي فرد به نقرس مي شود. به هر حال، همه افرادي که با افزايش سطح اسيداوريک در بدن خود مواجه مي شوند، به بيماري نقرص مبتلا نمي گردند.
در عمل فاکتورهاي ريسک متعدد مي تواند با ابتلاي فرد به بيماري نقرس ارتباط داشته باشند که اين موارد به شرح زير هستند:
◊ چاقي
◊ جذب بالاي الکل
◊ مسائل ژنتيکي
◊ جذب بالاي مواد غذايي که داراي سطح بالاي پورين هستند (براي مثال بعضي از غذاهاي دريايي و بعضي از انواع گوشت ها)
◊ مصرف داروهاي خاص مثل ديورتيک (قرص هاي سيال)
◊ وارد شدن آسيب به يک مفصل
◊ ابتلا به بيماري هاي کليه به صورت مزمن
علايم بيماري نقرس:
بيماري نقرس معمولا انگشت شست پا را تحت تاثير قرار مي‌دهد
نشانه هاي و علايم بيماري نقرس تقريبا شديد بوده و معمولا ناگهاني و در شب اتفاق مي‌افتند، علائم بيماري نقرس شامل:
♦ درد شديد مفاصل. بيماري نقرس معمولا انگشت شست پا را تحت تاثير قرار مي‌دهد، اما ممکن است در مفاصل ديگر از جمله مفاصل پا، زانو، آرنج و يا دستهايتان هم رخ دهد. درد ايجاد شده توسط نقرص معمولا در 12 تا 24 ساعت اوليه در بيشترين حد خود است.
♦ باقي ماندن درد مفاصل. بعد از فارام شدن درد شديد اوليه، بعضي از مفاصل ممکن است از چند روز تا چند هفته ملتهب و دردناک باشند. هرچه اين بحملات اين بيماري قديمي تر شود، درد آن بيشتر باقي مي‌ماند.
♦ التهاب و سرخي. مفصل و يا مفاصل مبتلا متورم، حساس و قرمز مي‌شوند.
عوارض ابتلا به نقرس
کريستالهاي اورات جمع شده در دستگاه ادراري فرد مبتلا به نقرس باعث سنگ کليه ميشود
افرادي که مبتلا به بيماري نقرس هستند، در خطر ابتلا به بيماريهاي شديدتر ازجمله:
• نقرس پيشرفته. نقرس درمان نشده مي‌تواند باعث انباشته شدن کريستالهاي اسيد اوريک زير پوست و در گره‌هايي که به آن ها توفي (TOE-fi) مي‌گويند، شود. توفي مي‌تواند در نواحي مختلفي همچون انگشتان، دستها، پا، آرنج و يا تاندون آشيل بوجود آيد. هرچند که توفي معمولا دردناک نيست اما هنگام حملات نقرسي مي‌تواند حساس و متورم شود.
• سنگ کليه. کريستالهاي اورات ممکن است در دستگاه ادراري افراد مبتلا به نقرس جمع شده و باعث بوجود آمدن سنگ کليه شود. البته داروهايي براي کاهش خطر ابتلا به سنگ کليه وجود دارد.
تشخيص بيماري نقرس:
پزشک مي تواند با بررسي مفصل آسيب ديده بيمار ابتلا به نقرس را تشخيص دهد
روش هاي تشخيص بيماري نقرس مي تواند شامل چند مورد يا تمام روش هاي زير باشد:
ο معاينه فيزيکي:
پزشک مي تواند با بررسي مفصل آسيب ديده بيمار و توجه به ورم و التهاب ايجاد شده، نقاط دردناک و دامنه حرکتي مفصل بيمار ابتلا به نقرس را تشخيص دهد.
ο آزمايش هاي پزشکي:
آزمايش خون مي تواند مشکلات غده تيروئيد يا پارا تيروئيد شما و نيز عدم توازن احتمالي مواد معدني را در ارتباط با ابتلا به بيماري نقرس مشخص کند. پزشک همچنين مي تواند از يک سوزن براي نمونه گيري از مايع درون مفصل آسيب ديده استفاده کند. در ادامه وجود کريستال هاي اسيد اوريک در اين مايع در آزمايشگاه مورد بررسي قرار خواهد گرفت.
ο عکس برداري:
عکس برداري راديولوژي از مفصل آسيب ديده مي تواند شواهد مربوط به آسيب ديدگي مفصل را به همراه تجمع کريستال در غضروف آن مشخص کند.
درمان بيماري نقرس:
داروهاي درمان نقرس مي‌توانند براي درمان حملات بيماري نقرس تجويز شود
درمان نقرس معمولا شامل استفاده از دارو ميشود. داروهاي درمان نقرس مي‌توانند براي درمان حملات بيماري و پيشگيري از بازگشت حملات نقرسي و يا براي کاهش عوارض بيماري مانند توفي يا سنگ کليه تجويز شوند.
داروهاي درمان نقرس:
داروهايي که براي درمان بيماري نقرس استفاده مي‌شوند، شامل:
داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي (NSAIDs). شامل داروهايي همچون ايبوبروفن، ناپروکسن و يا داروهاي قوي تر که براي دريافت آنها نياز به نسخه پزشک است همچون، ايندومتاسين (Indocin) مي‌شوند، که براي کاهش التهاب و درد استفاده مي‌شوند.
* کلشي سين (Colchicine). اگر داروهاي NSAIDs براي شما قابل تجويز نباشد، پزشک از اين مسکن کلشي سين براي شما استفاده مي‌کند.
*کورتيکواستروئيدها (Corticosteroids). پزشکان ممکن است از داروهاي کورتيکواستروئيد براي کاهش درد و التهاب بيماري نقرس استفاده کند، اين داروها در دوشکل خوردني و تزريقي تجويز مي‌شوند، از عوارض جانبي کورتيکواستروئيدها مي‌توان به:
- نازک شدن استخوان ها
- درمان دير و ضعيف زخم ها
- کاهش قدرت مبارزه با عفونت
براي کاهش اين عوارض پزشکتان سعي مي‌کند، کم ترين ميزاني که براي شما کفايت مي‌کند، از اين داروها تجويز کند.
داروهايي براي پيشگيري از بيماري نقرس:
درصورتي که شما تنها چندبار در سال دچار حملات نقرس مي‌شويد و يا اينکه حملاتتان پي در پي نبوده اما دردناک‌اند، پزشکتان ممکن است داروهايي براي کاهش خطر ابتلا به نقرص و عوارض نقرس براي شما تجويز کند، اين داروها شامل:
- داروهايي که جلوي توليد اسيد اوريک را مي‌گيرند.
- داروهايي که دفع اسيد اوريک را بهبود و افزايش مي‌بخشند.
درباره این سایت